Marjinal Verimlilik Teorisi marjinal fayda ilkesinin tam rekabet piyasalarında mübadele (değişim) değerini belirlemeye yettiği görüşünden hareketle mübadele değerinin kaynağının emek değil fayda ya da kullanım değeri olduğunu savunmaktadır. Teorinin ana aktörü ‘işveren’ dir. Çünkü işveren hem tüketici tercihlerini gözetlemek zorundadır hem de çalışacak emek miktarının (istihdam) belirlenmesinde karar alıcı konumundadır.