Neo-klasik teoriye göre, çalışanların/işgücü arz edenlerin faydalarını azamileştirmesi
(maksimize etmesi) iki unsura bağlı olarak gerçekleşir;
• Boş zamanlarının kendileri için getirdiği faydayı arttırmak,
• Mal ve hizmetleri alabilmek için elde edilen geliri arttırmak
Üreticilerin ya da işverenlerin faydası ise;
• Kârlarını azami hâle getirecek ölçüde işgücü talep etmek olarak tanımlanır.