1. Sendikalar,  tekel konumunda bir firma gibi hareket edip, emeğin tek satıcısı durumuna gelir.
2. Çalışanlar boş zamanlarının kendileri için getirdiği faydayı arttırmak isterler.
3. İşverenler kârlarını azami hâle getirecek ölçüde işgücü talep ederler.
4. Çalışanlar  mal ve hizmetleri alabilmek için elde edilen geliri arttırmak isterler.
5. Her ilave çalışanın ancak bir öncekinden daha yüksek ücret almayı kabul ettiği zaman istihdam artabilir.

Neo-klasik modele göre yukarıdakilerden hangileri doğrudur?