Friedman’a göre iktisat politikası çok açıktır: İktisat politikası uygulayıcıları ekonomideki işsizlik oranını bazı zorlamalarla düşürmeye çalışmalıdırlar.

Philips eğrisinin teorik temelleri R. Lipsey tarafından oluşturulmuştur. Lipsey, kurduğu emek piyasası modelini iki fonksiyon olarak kullanarak Philips eğrisi ile ilişkilendirmiştir.

Lipsey kendi modelinde emek fazlası ile işsizlik oranı arasında ters yönlü bir ilişki kurmuş, tüm işsizliğin geçici işsizliken ibaret olduğu işsizlik oranını tam istihdam durumu kabul ederek, bu işsizlik durumunda talep fazlasının sıfır olduğunu varsaymıştır.

Philips eğrisi 1960’ların sonlarından itibaren başta Milton Friedman olmak üzere Parasalcılar tarafından şiddetle eleştirilmeye başlanmıştır.

Doğal işsizlik oranı şu şekilde özetlenebilir: Kısa dönemde işsizlik ve enflasyon oranları arasında değiş tokuş olabilir. Ancak bu enflasyon oranının bütünüyle öngörülemediği ve dolayısıyla ücret artışlarına yansıtılamadığı durumlarda söz konusu olabilir.