Her loncanın bir teavün sandığı (orta sandığı) mevcuttu. Teavün sandıklarının gelir kaynakları ise çeşitliydi. Bunlar arasında, vasiyetname ya da vakıf yoluyla aktarılan para ve mülkler, bir defaya mahsus olmak üzere yapılan bağışlar ve sandıkta işletilen sermayenin kazancı da bulunmaktaydı.