Çalışma ilişkileri ve ekonomi arasında beş temel fark vardır.  Ekonomi ile çalışma ilişkileri arasındaki ilk farklılık her ikisinin “vazgeçilmez” olarak kabul ettikleri
aktörler ve kurumların farklı olmasıdır.  Klasik iktisat olayları iki ana aktör ekseninde analiz eder. Bu aktörler “üreticiler” ve “tüketiciler” dir. Her iki
aktörün de temel amaçları çıkarlarını “en üst düzeye çıkarmak” tır. Buna göre
tüketiciler faydalarını, üreticiler ise kârlarını olabilen en üst düzeye çıkarmak amacındadırlar. İşçi örgütleri ve emek piyasasındaki kamu kuruluşları çalışma ilişkileri sisteminin ana aktörleridir. Çalışma ilişkileri disiplini için tüketicilerin kararlarının, ürün piyasasını etkilemesi veya bütçe ile ilgili sebepler dışında, doğrudan bir önemi yoktur. İkincisi, iki disiplin arasında aktörlerin faaliyetlerini düzenleyen yasal çerçeve bakımından da farklılıklar vardır. Üçüncü olarak, çalışma ilişkilerinde işyerinin kuralları ekonomik modellerin kurallarından daha karmaşıktır. Örneğin; işçi-işveren uyuşmazlık süreçleri, arabuluculuk, geçici ve sürekli işten çıkarmalar, terfiler, disiplin ve güvenlik kuralları vb. Dördüncü fark ise işçiler ile işverenler arasındaki müzakereler ve uzlaşı sağlanması çalışma ilişkilerinin temel faaliyetleri olarak kabul edilirken, bunlar ekonomi teorisinin merkezinde kabul edilen faaliyetler değildir. Son olarak da organizasyonların liderleri ile üyeleri ve seçmenler arasındaki ilişkiler ve etkileşimler ekonomi teorisinin ilgisini fazla çekmezken, bu konular çalışma ilişkileri için oldukça önemlidir. Bu nedenle verilen tüm maddeler doğrudur. Doğru cevap E'dir.