1936 tarihinde 3008 sayılı İş Kanunu (İK) çıkarıldı. 3008 sayılı İş Kanun (İK) ile Türkiye tarihinde ilk defa, çalışma ilişkileri hem bireysel hem toplu boyutlarıyla bütüncül bir biçimde düzenlenmiştir. Bireysel iş ilişkileri alanında işçiyi koruyucu önlemler getiren yasa, toplu iş ilişkileri alanında dönemin özelliklerine uygun otoriter düzenlemeler yapıyor; çalışma ilişkileri sisteminin asli iki aktörü olan işçi ve işveren geriye itilerek, devlet belirleyici bir ağırlık kazanıyordu.