Cumhuriyet’in başlangıç dönemlerinde de, sosyal güvenlik uygulamalarının gelişmesi için elverişli koşullar bulunmuyordu. Kırsal kesimin büyük ağırlığı, kentleşme olgusunun zayıflığı, kırsal kesimle bağlarını koparmış sürekli ve geniş bir ücretliler kitlesinin oluşmaması; sosyal güvenlik ihtiyacının etkin bir biçimde ortaya çıkmasını geciktirmekteydi.