Liberal ve bireyci bir felsefesi olan 1924 Anayasası’nda ekonomik ve sosyal haklara yer verilmemişti. 1924 Anayasasında, çalışma ilişkileriyle bağlantılı olan sendika, toplu pazarlık, grev yanında; sosyal güvenlik, sağlık, konut gibi ekonomik ve sosyal haklara hiç yer verilmemiştir. Anayasada yer alanlar arasında “ekonomik ve sosyal” olarak nitelendirilebilecek tek hak, belki de parasız ilköğretim hakkı ve zorunluluğudur. “Türklerin tabii hakları” arasında sayılan “çalışma” hakkının da bu kategoride düşünülmesi mümkünse de, buradaki çalışma hakkı kavramı, ekonomik ve sosyal haklardan çok, klasik özgürlüklere yakın gibi görünmektedir.