Etkisizlik varsayımı, çalışma yaşamı ve özel yaşamın birbirinden bağımsız olarak geliştiğini ileri sürmektedir. Etkileşim varsayımı, çalışma zamanları ve boş zamanlardaki yaşam ve davranış biçimlerinin karşılıklı olarak birbirini etkilediğini varsaymaktadır. İkame varsayımı, çalışma yaşamı veya özel yaşamda yanıt bulamayan ihtiyaçların diğer tarafa yöneldiğini varsaymaktadır. Çakışma varsayımı, üçüncü bir değişkenin varlığından dolayı çalışma sürecinde ve boş zamanlardaki yaşam ve davranış biçimlerinin çakıştığı varsayılmaktadır. Pekiştirme varsayımı ise çalışma yaşamı veya özel yaşamda edinilen değer, tutum ve davranış biçimlerinin, bir diğerindeki değer, tutum ve davranışları güçlendirerek pekiştirdiğini varsaymaktadır.