Emeklilik yaşamına uyumun nasıl gerçekleşeceği, kişilik tiplerine göre de farklı olabilmektedir. Bu yaklaşıma göre, beş kişilik tipinden söz edilebilir. “Olgun” olarak nitelendirilen kişilikler, yaşlılığı kabullenmiş, yaşamının bu dönemini de en iyi şekilde yaşamaya odaklanmışlardır. “Salıncaklı sandalye tipleri” ise emeklilik ve yaşlılığı sorumluluklarından kaçış yeri olarak benimsemişlerdir. “Zırhlılar” olarak nitelendirilen diğer bir grup, yaşlılıktan duydukları korku ve kaygıyı, günlük faaliyetlerine odaklanarak geliştirdikleri savunma mekanizmasıyla yenmeye çalışmaktadırlar. “Kızgınlar” ise emeklilik öncesi zamanlarda amaçlarına ulaşamamış olmanın hayal kırıklığını yaşamakta, bundan sürekli başkalarını sorumlu tutmaktadırlar. Kızgınlarla birlikte uyumsuz bir tablo çizen “kendinden nefret edenler” de geçmişin kızgınlıklarını kendilerini suçlayarak çıkarmaya çalışanlardır.