Toplu görüşmelerin yürütüm aşamasında başarılı sonuçlara ulaşmayı çeşitli faktörler etkilemektedir. Öncelikle taraflar arasında önceden mevcut olan bir toplu pazarlık ilişkisi, görüşmelerde izlenecek strateji ve taktikleri ve dolayısıyla toplu görüşmelerin yürütümünü biçimlendirici bir etkiye sahiptir. Örneğin, taraflar arasındaki ilişki geleneksel olarak çatışma şeklinde süre gelmişse, sonradan açık bir haberleşmeyi sağlayan birleştirici pazarlık taktiklerini kullanmak, her iki taraf için de güç olabilir. Bu doğrultuda, grev oylaması ve grev tehditleri gibi bölüştürücü pazarlık taktiklerinin, bir ön pazarlık davranışı olarak işçi sendikasınca benimsenmesi olasılığı yüksektir (Begin ve Beal, 1989: 248). Toplu görüşmelerin yürütümü bakımından önem kazanan bir diğer nokta da tarafların pazarlık durumu ve birbirlerini algılama şekilleridir. Görüşmelerin başlangıcında her iki taraf, mevcut ekonomik gerçekler ve koşullarla karşı karşıyadır, ancak, taraflar açısından koşulların farklı ve menfaatlerin zıt olması sonucunda, iki tarafın mevcut durumu algılayışı ve kaynakların nasıl bölüşüleceği konusundaki görüşleri farklılık gösterebilmektedir (Mills, 1989: 249). Bu anlamda, toplu görüşmelerde ücretler ve diğer parasal gelirlerin nasıl bölüştürüleceği konusunda tarafların zıt pozisyonlar sergilemeleri, görüşmelerin yürütümünde taraflar arası ilişkilerin genel havasını etkilemektedir (Barbash, 1984: 6). Öte yandan, toplu görüşmelerin fiziksel yapısı ile görüşmelerde zamanlamanın toplu görüşmelerin yürütümündeki öneminden söz edilebilir. Buna göre, toplu görüşmelerin yapılacağı yerin belirlenmesinde tarafsız bir bakış açısı gereklidir. Görüşme yeri ile pazarlık davranışı arasında yakın bir ilişkinin var olması nedeniyle görüşmelerin olanaklar elverdiği ölçüde tarafsız bir yerde gerçekleştirilmesi çok sayıda psikolojik faydaya sahiptir (Duane vd., 1987: 377).

İşyeri binasının küçük ya da büyük olması çalışanların birbirleriyle ilişkilerini etkilemektedir. Büyük binalar, geniş mekânlar, kalabalık işyerleri çalışanlar arasında iletişimi kısıtlar, birlik beraberlik duygusunun oluşmasına engel olur. İşyerinde çalışma alanları içinde rahat ve bakımlı dinlenme salonlarının varlığı ya da yokluğu, bu alanların nasıl düzenlendiği çalışanlar üzerinde etkili bir başka konudur. Dinlenme molalarında çalışanların rahatça oturup diğer çalışanlarla sosyalleşebileceği mekânların varlığı çalışan için doyum kaynağıdır. Ofis çalışanları için masa ve sandalyenin rahat bir şekilde çalışılmasını sağlaması önemlidir. Özellikle özürlü çalışanlar için çalışmalarını kolaylaştıracak uygun ofis malzemelerinin temin edilmesi, tekerlekli sandalye için özel rampalar yapılması, özetle çalışma mekânının özürlülerin rahatça çalışabileceği bir şekilde düzenlenmesi gerekir. Son olarak yönetici odalarının çalışma alanı içinde nerede bulunduğu önem taşır. Yönetici odasının çalışma alanlarının dışında olması ulaşılabilirliği azaltırken çalışanlar ve yöneticiler arasında resmi ilişkilerin artmasına yol açar.

Hem deneyimli hem de uzman kişiler gözetiminde, iş yerinde ve iş üzerinde, hem de örgüt dışında öğretmenler rehberliğinde ve sınıf ortamında uzun yıllar süren beceri kazandırma programlarına çıraklık eğitimi denir.

Özgüven artışı zorlanmanın olumlu sonuçlarındandır.

Bilgisayar destekli eğitim ile ilgili verilen 'Bilgisayar üzerinden katılımcının kendi başına öğrenerek kendini sınamasına olanak verir.', 'Sürekli güncellenebilme esnekliğine sahiptir', 'Yapılan testler anında değerlendirilebilir ve bu sayede katılımcıların bir önceki veya bir sonraki derse otomatik alınmaları sağlanır.' ve 'Katılımcıyla etkileşimli olarak görsel işitsel, programlanmış yönerge ve benzeşim teknikleriyle birlikte kullanılabilir.' şıkları doğrudur. Ancak, katılımcıların çeşitli fiziksel aktivitelerde bulunarak, farklı insan ilişkileri ve yönetim becerilerini deneyimlediği eğitim türü açık alan eğitimleridir.

Seminer, rol oynama, davranış model alma ve duyarlılık eğitimi işyeri dışında gerçekleştirilen eğitim türlerindendir. Yalnızca iş rotasyonu işyerinde gerçekleştirilen eğitim türlerindendir.

Personel eğitimleri işyerinde ve iş yeri dışında olmak üzere iki şekilde gerçekleştirilebilir.

Yarı zamanlı çalışma ilgili yukarıda verilen şıklardan “Yarı zamanlı işlerde çalışanlar işletmenin sağladığı birçok olanaktan faydalanamazlar.”, “Yöneticiler kendileriyle yeterince ilgilenemezler.”, “Yarı zamanlı çalışanlar iş yerindeki her konuda bilgi sahibi olamamaktadırlar.” ve “Tam zamanlı çalışanlar tarafından saygı görmediklerini düşünmektedirler.” yarı zamanlı çalışmanın dezavantajlarındandır. Ancak “Yöneticiler kendileriyle yeterince ilgilenemezler.” şıkkı, yarı zamanlı çalışmanın avantajlarından biridir.

Vardiyalı ya da postalar halinde çalışma, geleneksel çalışma saatlerinin dışına çıkarak; üretimin devamlılığını sağlamak için, çalışma saatlerinin iki ya da daha fazla gruplar halinde düzenlenmesi şeklinde tanımlanabilir (Pati ve diğerleri, 2001).

Ele alınan dört alt süreçten üçü; birleştirici pazarlık, bölüştürücü pazarlık, tutum biçimlendirme pazarlığı işçi sendikası ve işveren tarafı arasında meydana gelen yeniden uzlaşma süreci ile ilgilidir. Buna karşılık, görüşme sürecinde tarafların kendi bünyeleri içinde uzlaşma sağlamayı amaçlayan örgüt içi pazarlık olarak adlandırılan bir diğer faaliyet sistemi de mevcuttur.

Bilişsel yetenek testinden 100 puan alan bir kişiye, bir hafta sonra aynı test uygulandığında 72 puan alıyorsa, bu durum testin güvenirlik özelliğine sahip olmadığını gösterir.

Emeklilik döneminde, soruda verilen açıklamaların gözlendiği tip, kızgınlardır.

Bilgisayar üzerinde yapılan işlerden oluşan ve çalışanın belli bir işyerinde fiziksel olarak bulunma zorunluluğunu ortadan kaldıran sanal işyeri uygulamasıdır. Sanal işyeri, çalı şanlarını evde çalışmak üzere istihdam eden işverenlere çalışanların verimliliğinin artması, devamsızlık oranının azalması, ofis ortamının yarattığı maliyetlerin azalması anlamında yarar sağlar.

Emeklilik yaşamına uyumun nasıl gerçekleşeceği, kişilik tiplerine göre de farklı olabilmektedir. Bu yaklaşıma göre, beş kişilik tipinden söz edilebilir. “Olgun” olarak nitelendirilen kişilikler, yaşlılığı kabullenmiş, yaşamının bu dönemini de en iyi şekilde yaşamaya odaklanmışlardır. “Salıncaklı sandalye tipleri” ise emeklilik ve yaşlılığı sorumluluklarından kaçış yeri olarak benimsemişlerdir. “Zırhlılar” olarak nitelendirilen diğer bir grup, yaşlılıktan duydukları korku ve kaygıyı, günlük faaliyetlerine odaklanarak geliştirdikleri savunma mekanizmasıyla yenmeye çalışmaktadırlar. “Kızgınlar” ise emeklilik öncesi zamanlarda amaçlarına ulaşamamış olmanın hayal kırıklığını yaşamakta, bundan sürekli başkalarını sorumlu tutmaktadırlar. Kızgınlarla birlikte uyumsuz bir tablo çizen “kendinden nefret edenler” de geçmişin kızgınlıklarını kendilerini suçlayarak çıkarmaya çalışanlardır.