Varoluşçu kuramlar öfkeyi; “insanın yok oluşa, işlenmemiş potansiyele ve yaşamın anlamsızlığına karşı tepkide bulunması olarak” açıklamıştır. Psikoanalitik kuramlarda ise Darwin ve Freud çeşitli görüşler ortaya atmış Lorenz bu görüşleri bir araya getirerel öfke ve saldırganlık üzerine bir dürtü kuramı geliştirerek öfkenin her an “açığa çıkabilecek” biyolojik bir dürtü olduğunu savunmuştur. Biyolojik temelli kuramlar, öfkelenmenin temelinde merkezi sinir sisteminin işleyişini öne çıkartmaktadırlar. Beynin yanlış işlemesi, hormonlar ve kalıtım ihtimalleri dâhilinde, öfke davranışları, kendine her zaman hedef bulabilir ve çevreden açık bir kışkırtma olmadan da meydana gelebilir. Davranışçı kuram öfkeyi engellenme ve saldırganlık ile birlikte ele alır. Davranışçılara göre, öfkeye ve saldırganlığa verilen tepkiler aynen diğer davranışlar gibi öğrenilmiştir. Bu nedenle doğru cevap D'dir.