Öğrenme sürecinde yaparak ve yaşayarak öğrenme sistemine geçiş, ders kitapları dışındaki kitapları ön plana çıkarmıştır. Bu süreçte, serbest ve bireysel okumalara yer verilmesinin rolü de oldukça büyüktür. Öğretmenler, çocuklara kitap hakkında uzun uzun bilgiler verip metni ikinci plana atmak yerine, çocukları doğrudan doğruya metin ile karşı karşıya getirmelidirler. Öğretmenlerin özellikle ilkokul döneminde, kitapları sınavla değerlendirmeleri çocuklarda kitap okuma sevgisi yerine kitaplara karşı korku geliştirmelerine neden olmaktadır. Öğretmenler, kitapları çocukların ilgisini çekecek şekilde sunmalı ve çocuklarla etkileşimli kitap okuma uygulamalarının yanı sıra kitaptaki olayları çocuklarla birlikte canlandırma etkinlikleri yapmalıdırlar. Okullarda imza günleri ve kitap tanıtma etkinlikleri düzenlenerek çocukları daha fazla kitap ve yazar ile tanıştırmak gerekir. İlköğretimin ilk sınıflarından itibaren kitapların akademik yaşantıdaki önemi öğrencilere anlatılmalıdır. Okuma etkinliği, Yüz Temel Eser gibi projelerle sınırlandırılmamalı, öğrenciye alternatif kitaplar sunulmalıdır . Öğrenmekten keyif alan çocuklar için onların ilgileri doğrultusunda okuma seçimleri yapabilecekleri bir kitap yelpazesi sunulmalıdır. Bu nedenle sınıf düzenlemeleri büyük önem taşır. Sınıflarda açık kitapların oluşturulması, standart sınıf görünümünün değiştirilmesi, sınıfın materyallerle desteklenmesi gibi düzenlemeler çocukların okumaya ve öğrenmeye olan isteğini arttırabilir.