DSM-5’de zihin yetersizliğinin kavramsal, sosyal ve uyumsal davranışları dikkate alınarak hafif, orta, ağır ve çok ağır olmak üzere dört grupta sınıflandırılır. Zihin yetersizliğinin birçok nedeni olduğu görülmekle birlikte zihin yetersizliğinin doğum öncesi, doğum anı ve doğum sonrası olmak üzere üç gruba ayrılarak incelenebileceği belirtilmektedir, Zihin yetersizliği olan bireylerin tanılanmasında Türkiye’de Rehberlik ve Araştırma Merkezlerinde (RAM) oluşturulan ekip tarafından standart testler (Stanford-Binet zekâ testi, Wechsler) ve bireyin özelliklerine uygun ölçme araçları kullanılır. Tıbbi ve eğitsel tanılama olmak üzere iki aşamalı bir tanılama süreci vardır. İşitme yetersizliği olan çocuklar ise konuşmalara ve çevresel seslere tepki veremediklerinden aileleri tarafından fark edilebilirler. Uzmanlarca gerçekleştirilen saf ton odyometrisi ile işitme kaybının tipi ve derecesi belirlenebilir. Ayrıca yapılan konuşma alımı testi ile de bireyin konuşmayı anlaması ve işitme yeteneği, oyun odyometrisi ile küçük yastaki çocukların işitme duyarlılığı, kemik iletim testi ile de duyusal-sinirsel işitme kaybının olup olmadığı belirlenmeye çalışılmaktadır. Bunların yanı sıra eğitsel değerlendirmeler yapılarak dil ve iletişim becerilerinde alıcı ve ifade edici, sözdizimi ve sözel olmayan dil yeterlikleri de belirlenmelidir.