İşlem Öncesi Dönem (2-7 yaş): Bu dönemde çocukların dil gelişimleri hızlanmıştır. Çocuklar sembolik oyun oynarlar. Bu dönemin en önemli özelliği sembolik fonksiyonun ortaya çıkmasıdır. Sembolik fonksiyon birçok biçimde ortaya çıkar. Bir kelime, bir oyun, bir oyuncak zihinsel bir sembol olabilir. Örneğin; çocuk bir tahta parçasını bir bebek ya da kamyon olarak düşünebilir. Bu tür sembolleştirme taklide dayalıdır. Bu dönemdeki çocuk sembolik oyun oynar. Örneğin, bir sopayı at olarak kullanır ya da kendini anne yerine ko­yarak, bebeğini besler, taklit ettiği şeyin anlamını bulmaya çalışır. Bu tür oyunlar, çocuğun gerçek yaşama hazırlanması için bir prova işlevini görür. Çocuk, bu dönemde birçok şeye aynı ismi verir. Örneğin kardeşinin ismi Ahmet ise o yaştaki bütün erkek çocuklarının ismi Ahmet’tir.

Bu dönemde çocuk kendini dünyanın merkezi olarak görür. Kendisini başkasının ye­rine koyamadığı için, bildiğini herkesin bildiğini, gördüğünü herkesin gördüğünü düşü­nür. Bu dönemde benmerkezci düşünce hakimdir. Benmerkezci düşünce çocuğun adalet anlayışına yansır. Çocuk koşullara değil, olayların sonuçlarına bakarak karar verir. Hak­lılığı ve haksızlığı sonuca bakarak değerlendirir. Dönemin sonuna doğru benmerkezci düşünce azalmaya ve yerini mantıklı düşünceye bırakmaya başlar. Bu dönemin bir başka özelliği odaklanmadır. Odaklanma, dikkati bir olayın ya da nesnenin diğer yönlerini dışa­rıda bırakarak, yalnızca bir yönüne yoğunlaşma eğilimidir. Bu dönem çocukları olayın ya da nesnenin bir özelliğine odaklanırlar. İşlem öncesi dönemdeki çocuklar tümdengelim ve tümevarımı kullanarak akıl yürütemezler. Bunun yerine iki durum arasında bağlantı kurarak akıl yürütürler. Örneğin, kahvaltıda her gün süt içen bir çocuk, süt içmediği za­man kendisini kahvaltı y