• Bebeğin anne ve babasına güvenli bir bağlanma geliştirmesi sağlanmalıdır.
• Anne ve babalar çocukla ilişkilerinde olumlu, sıcak, içten, sabırlı, kabul edici ve
yanıt verici olmalıdır.
• Çocuğa değerli olduğu hissettirilmelidir.
• Çocuğun gelişimi, yetenekleri ve başarısı diğerleriyle kıyaslanmamalıdır.
• Çocuğun seçim ve tercihlerine göre oluşan olumsuz sonuçlar eleştirilmemeli, çocuğun
yaparak ve yaşayarak öğrenmesi desteklenmelidir.
• Çocuğun akranlarıyla ve yetişkinlerle birlikte zaman geçirmesi için fırsatlar sunulmalıdır.
• Çocuğun sosyal ortamlar içinde olması sağlanmalıdır.
• Çocuk sorumluluk almaya özendirilmeli ve olumlu pekiştireçler kullanılmalıdır.
• Her bireyin farklı özellikleri olduğu anlatılmalı, ayırım, etiketleme veya sınıflama
yapmadan arkadaş seçmesi sağlanmalıdır.
• Çocuktan beklenenler konuşarak belirlenmelidir.
• Aşırı koruyucu, otoriter ve aşırı serbest ya da tutarsız anne-baba tutumları sergilenmemelidir.

• Anne ve babalar çocuklarına karşı tutarlı, kabul ve teşvik edici, uzlaşmaya ve iletişime
açık, demokratik bir tutum sergilemelidir.
• Anne-baba ve öğretmenler çocuklara olumlu rol model olmaya dikkat etmelidir.
• Çocuğun gelişimini destekleyen oyun, kitap ve materyaller çocuğun yaş ve gelişim
düzeyine uygun seçilmelidir.
• Çocukla yapılacak etkinlikler ve alınacak oyuncaklar çocuğun görüş ve istekleri
doğrultusunda seçilmelidir.
• Her ortam ve koşulda çocuğun kendisini ifade etmesine fırsat verilmelidir.
• Çocukla iletişimde sen dili yerine ben dili kullanılmalıdır.
• Okul-aile işbirliği içinde çocuğun okula uyumu kolaylaştırılmalıdır.
• Her çocuğun okul öncesi eğitim kurumundan yararlanması sağlanmalıdır.
• Anne-babalar çocuğun gelişiminde oyunun önemini bilmeli ve çocukla karşılıklı
iletişime dayalı oyun oynamalıdır.
• Günlük yaşam becerileri ve sosyal beceriler çocuğa oyun içinde öğretilmelidir