Ergenlik döneminde ölümün tüm canlı varlıklarda görülen, geri dönüşü olmayan bir şey olduğu kavranır.

Ergenler teorik olarak ölümle ilgilenmeye başlarlar.

Ergenler yaşama ve ölüme felsefi bir bakış açısı geliştirir, yaşamın anlamını sorgularlar.

Ergenlik döneminde çocuk artık büyüdüğünden yakınların ölümle kaybı kimlik gelişimini olumsuz etkilemez.

Bazı ergenler yaşadıkları ölüm korkusunu engellemek için yaşam şekillerini değiştirirler.