Skinner edimsel koşullanma deneylerinde güvercin, fare gibi hayvanlar kullanmış ve bu hayvanlar ile “Skinner Kutusu” denilen kafeslerde deneylerini yürütmüştür. Kafese konan aç hayvan kafes içerisinde gezerken yanlışlıkla manivelaya basmış, ışıklar açılmış ve bir tepside yiyecek elde etmiştir. Hayvan manivelaya her basışında daha fazla yiyecek verilmiş, dolayısıyla hayvan pekiştirilmiştir. Senemoğlu (2012)’na göre edimsel koşullanma süreçlerinden biri olan  Ceza: Hoşa giden uyaranın ortamdan çıkarılması veya hoşa gitmeyen uyaranın ortama konulması olarak iki tip ceza vardır. Cezanın kalıcı bir çözüm olmadığını düşünen Skinner, ceza etkisinin sona erdiği durumlarda davranışın tekrar edebileceğini ifade etmektedir. Ceza organizmada korku, kaygı gibi olumsuz etkiler yaratabilmektedir. Skinner cezaya alternatif olarak serbest bırakmayı, gelişimin bir parçası olup olmadığına bakılarak bir yol izlenmesi gerektiğini önermiştir. Ayrıca bireyin bir şeylere güvenmesinden ziyade bağımsız olması gerektiğine değinmiştir. Örneğin; bir çocuğun okula gidiş saatini ailesinden ziyade kendisi kontrol etmelidir. Fiziksel çevrede yapılan değişikliklerin de davranış değiştirmede etkili olacağını ifade etmiştir.