Anne yoksunluğu ya da düzensiz anne-çocuk ilişkilerinin çocuk suçluluğuna yol açabileceğine ilk kez Bowbly tarafından işaret edilmiştir. Bu araştırmacı 44 hırsız çocukla başka problemleri olan 44 çocuğu karşılaştırmıştır. Hırsızlık yapan grubun %40’ının ilk beş yaş içinde anneden ya da anne bakımından yoksun kaldığını, diğer grupta bu oranın %2 olduğunu bulmuştur (Akt.: Günçe, 1983). Çocuğun kişiliğinin geliştiği yaşlarda özellikle yetiştirme yurdu ve çocuk yuvalarında, ailesinden ayrı yaşamak zorunda kalan kimsesiz (dezavantajlı) çocuklarda psikolojik problemler daha çok görülmektedir.