“Bireyin davranışlarında kendi yaşantısı yoluyla ve kasıtlı olarak istendik değişme meydana getirme süreci” biçimindeki tanım, eğitimciler arasında kabul gören bir tanım olmuştur. Eğitime ilişkin tanımlara bakıldığında üç temel özelliğin vurgulandığı göze çarpmaktadır (Gürkan, 2006):
1. Eğitimin bir süreç olması. Eğitim süreci bugün başlayıp yarın biten bir süreç değil,
zaman ve kapsam bakımından çok geniş ve çok yönlü bir süreçtir.
2. Eğitim sonucunda bireyde davranış değişikliğinin oluşması. Davranış, organizmanın
etkiye karşı gösterdiği tepkidir. Eğitim sonucunda bireyin davranışlarında gözlenebilir, ölçülebilir ve istendik değişiklik olması beklenir.
3. Davranış değişikliğinin bireyin yaşantıları sonucunda oluşması. Yaşantı, bireyin
çevresiyle kurduğu etkileşim sonucunda bireyde kalan izlerdir. Bu izler birikerek
bireyin davranışlarında değişiklik olmasını sağlar.