Platon, eğitimi bütün güzellik ve kusursuzluğa sahip olan öğrencilerin bedenleri ve ruhlarındaki gelişme; Aristo, sağlam bir zihin ve be- dende gelişen insanın yetenekleri ve özellikle zihninde şekillenerek o insanın gerçeğe, iyiliğe ve güzelliğe ulaşmasını sağlayan şey; Rousseau, çocuğun içten dışa gelişimi; Froebel, insanın özünde var olanı ortaya çıkararak çocuğun içsel varlığını dışsal duruma getirmek; Pestalozzi, bütün içsel güçlerin fiziksel, bilişsel ve ahlaki yeterliliklerin uyumlu ve sür- dürülebilir gelişimi; Dewey, deneyimlerin sürekli yeniden yapılanmasıyla oluşan yaşam süreci olarak açıklamaktadır.