Eğitimin, geniş ve herkesi ilgilendiren bir alan olması, pek çok eğitim tanımının yapılmasına neden olmuştur (Küçükyılmaz, 2011). Eğitim değişik biçimlerde tanımlanmaktadır:
• Bireyin içinde yaşadığı toplumda davranış biçimlerini edindiği süreçler toplamıdır
(Varış, 1993).
• İnsanları belli amaçlara göre yetiştirme sürecidir (Fidan ve Erden, 1998).
• Önceden belirlenmiş amaçlara göre insanların davranışlarında belli gelişmeler
sağlamaya yarayan planlı etkinlikler dizgesidir (Oğuzkan, 1985).
• Bireyde kendi yaşantısı ve kasıtlı kültürleme yoluyla istenilen davranış değişikliğini
meydana getirme sürecidir (Demirel, 2002).
• Bireyin davranışlarında kendi yaşantısı yoluyla ve kasıtlı olarak istendik değişme
meydana getirme sürecidir (Ertürk, 1994).
• Eğitim, bireylere sosyoekonomik ihtiyaçların karşılanmasını ve içinde yaşadıkları
toplumun sürdürülebilir gelişim göstermelerini sağlayan yetenek, bilgi, değer ve
tutumları sağlayan bir süreçtir (Minzu, 2015).
• Eğitim, bireyin gelişimini sağlayan, ekonomik kazanç düzeyini artırma fırsatları
sunan ve iyi olma hâlini destekleyici dışsal faktörleri içinde barındıran bir süreçtir
(Ranasinghe, 2015).
Eğitimin bu tanımları içinde “Bireyin davranışlarında kendi yaşantısı yoluyla ve kasıtlı olarak istendik değişme meydana getirme süreci” biçimindeki tanım, eğitimciler arasında kabul gören bir tanım olmuştur.