İnci San (1998), Türkiye’de dramanın bir yöntem olarak gelişmesinin 1908’de eğitsel programlar baskanlığını yapan, pedagog olan İsmail Hakkı Baltacıoglu ile başladığını belirtmektedir. Türk eğitim tarihinde Baltacıoğlu tarafından hazırlanan 1915 yılında çıkan “Mekteb Temsillerinin Usul-I Tedrisi” başlığı ile eğitim bakanlığı tarafından çıkarılan bir yönetmelikle doğaçlama oyunculuk kavramından söz edilmiştir. Dramatik gösteri tanımı ilk defa 1926 yılında ilkokul programında şarkılar temsiller ve oyunlar başlığı altında kendine yer bulmuş ve ayrıca hayat bilgisi derslerinde de dramatik gösteriler bu ders için bir ifade yolu olarak kabul edilmiştir.