Görme yetersizliği, bireyin görme gücünde olan kayıptan dolayı diğer bireylerle olan iletişiminin olumsuz etkilenmesi, bunun da akademik performansı ve sosyal uyumunu sınırlandırması olarak tanımlanabilir. Görme yetersizliğinden etkilenen çocukların diğer gelişimsel alanlarda da sorun yaşadığı görülebilmektedir. Dil gelişimi açısından yapılan çalışmalar incelendiğinde, bu çocukların bireysel ilgi ve etkinlikleri hakkında daha çok konuştukları, akranlarından ise daha az bahsettikleri görülmektedir. Bu nedenle, benmerkezci bir dilin hâkim olduğu söylenebilir. Buna ek olarak güncel konular ve o esnada konuşulan konularla ilgisi bulunmayan sorular sordukları da diğer bir bulgudur. Sosyal gelişimde, çevrelerindeki insanların yüz ifadelerini görememekten dolayı sosyal davranışları gözlemleme şansları pek olmayabilir. Büyük kas gelişiminde ise yetersizliklerinden dolayı çevrelerini keşfetme ihtimalleri düşmekte, bu da pratik bilgiye ilişkin uzamsal kavramlarda sorun yaşamalarına sebep olmaktadır. Diğer gelişim alanlarını da olumsuz olarak etkileyebilen görme yetersizliğinden etkilenmiş bireylere verilecek eğitimde amaç, çocukların bağımsız olarak yaşamlarını sürdürebilmelerini sağlamaktır.