Aydınlanma döneminden itibaren ise çocukların varlığı yetişkinlerden bağımsız bireyler
olarak kabul edilmeye başlanmış ve çocukluğun sadece yetişkinliğe hazırlık dönemi
olarak değil kendi içerisinde de değerli bir dönem olduğu fikri yaygınlaşmıştır. Oyun
oynamanın çocuklar için bir “hak” olarak tanımlanması ve yapılan bilimsel araştırmaların
da oyunun insan gelişimi ve eğitimi üzerindeki önemini göstermesi ile birlikte oyuna verilen
değer artmıştır