Serbest oyun zamanı, çocukların öğretmen desteğinden uzak, oradan oraya savruldukları bir zaman dilimi değil, öğrenmeye yönelik motivasyonu artıran, informal olarak kazanılmış temel becerilerin sergilendiği zengin öğrenme fırsatları sunan bir zaman dilimidir. Öğretmenlerin serbest oyun esnasında çocukları doğal ortamları içinde gözleyip gelişimlerini takip etme, ilgi, ihtiyaç ve isteklerini belirleme ve ihtiyaç duyduklarında ya da gerektiğinde onların öğrenmelerini destekleyici fırsatlar sunmaktan yerine ortamın düzenlenmesi, evrak işleri, etkinlik hazırlıkları gibi işlerle meşgul olmaları, bu zaman diliminde çocuklarla etkileşimin yetersiz kalmasına neden olur.