Görme ve işitme engellilik görülme olasılığı düşük ve kendi içerisinde çok değişkenlik gösteren bir engel durumudur. Bir bireyin görme ve işitme engelli olarak değerlendirilebilmesi için ciddi iletişim ve gelişim problemleri yaşamasının yanı sıra, farklı ortam ve eğitim uyarlamalarına ihtiyaç duyması gerekmektedir. Ancak engel durumunun düzeyi bireyden bireye farklılık göstermektedir. Bir kısmı çok kısıtlı düzeyde duyabilir ya da işitebilirken büyük bir kısmında bu engellerine ek olarak fiziksel, tıbbi ve/veya bilişsel sorunlar görülebilmektedir. Görme ve işitme engelli bireylerin %90’ı bir ya da birden fazla ek engele ya da sağlık problemine sahip olduğu için çoğu zaman görme ve işitme engelli yerine çoklu engelli olarak adlandırılmaktadırlar. Görme ve işitme engelli bireyler yalnızca görme ya da yalnızca işitme engeli olan bireylerden farklı eğitim yöntemlerine gereksinim duyarlar (Killoran, 2007). O¨zellikle görme ve işitme engellilik durumu doğuştan olduğunda doğal öğrenme ve iletişimfırsatları, ileri düzeyde sınırlı olmaktadır (Killoran, 2007; Reimer & Siemonsma-Boom, 2013). Görme ve işitme engellilik erken doğum ya da çeşitli doğum komplikasyonlarına bağlı oluşabileceği gibi başka birçok sebebe de sahip olabilir. C¸ocukluk ve ergenlik döneminde menenjit, beyin zedelenmesi ya da kalıtıma bağlı olarak dha gelişebilir (Killoran, 2007). Amerika’da ve diğer ülkelerde uzmanlar engel düzeyi ağır görme ve işitme engelli bireylerin sayılarının arttığını ifade etmektedirler. Bu durum tıptaki ilerlemelere bağlı olarak erken doğan ve sağlık problemleri ciddi olan bebeklerin hayatta kalma oranlarının artmasından kaynaklanmaktadır. Doğru seçenek A'dır.