Bruscia’nın (1989) belirlediği 4 farklı müzik terapi yaklaşımından biri olan reseptif (alıcı) müzik terapi yaklaşımı çoklu yetersizliği olan bireyler ile kullanıma uygun olan bir diğer yaklaşımdır. Özellikle yetersizliklerin sayı ve seviye olarak oldukça ağır düzeyde yaşandığı durumlarda alıcı müzik terapi en kullanıma uygun olan yaklaşımdır. Aktif katılımın şart olmadığı ya da eser miktarda katılımın takdir gördüğü bu yaklaşımda, hastanın canlı ya da kayıttan bir müziği dinlemesi ve bu deneyime suskunlukla, sözlü şekilde veya diğer ifade biçimlerini kullanarak tepki vermesi amaçlanmaktadır. Dinleme deneyimi genellikle müziğin fiziksel, duygusal, zihinsel, estetik veya manevi yönlerine odaklanır ve hasta’nın tepkileri deneyimin terpötik amacına göre düzenlenir. Aynı zamanda, belirli bir duygusal ya da fiziksel tepkiyi rahatlatmak ya da uyarmak için kullanılabilir.