Toplumcu gerçekçilik daha önceki eleştirel gerçekçilikten farklı olarak pragmatik bir edebiyattır ve bir tezi savunur.

Yaşamı, maddesel ve doğal olanla sınırlı kabul eder.

Sosyalist bireyselliğin geliştirilmesini edebiyatın amacı olarak görür.

Edebiyatta insanı belirleyen en temel öğe olarak kolektivizmi görür.

Didaktik bir amaç taşımaktan uzaktır.