23 Temmuz 1908’de merkezi Selanik’te bulunan İttihat ve Terakki Cemiyeti’nin
Balkanlar’daki III. ordunun desteğini alarak uyguladığı baskı sonucu II. Abdülhamid,
daha önce yürürlükten kaldırdığı (1878) Kanûn-i Esâsî denilen anayasayı tekrar
ilan etmek zorunda kaldı. II. Meşrutiyet’in bu biçimde, padişah ve hükümet tarafından
isteyerek değil de ordunun baskısıyla ilan edilmesinin Türk siyasal tarihi
açısından en önemli sakıncası, ordunun politikaya karışması ve bunun örnek oluş-
turması olmuştur. Meşrutiyet döneminden daha sonra da iktidar sık sık baskınlar,
suikastlar yoluyla el değiştirmiştir.