Kadın ve erkeklerin toplumsallaşma süreçlerindeki farklılık onların zaman algısını ve zaman kullanımını şekillendirir. Kadın ve erkeklerden toplumun farklı beklentileri cinsiyetçi bir zaman algısını da beraberinde getirmektedir. Örneğin, erkekler için gelecekte elde edilecek başarılı bir kariyer vurgusu yapılırken, kadınlar için çevresindekilerin günlük gereksinimlerini gidermenin önemli olduğu vurgusu yapılır. Bu da erkeklerde gelecek odaklı ve gelecek için hazırlığa yönelik bir zaman algısı yaratır. Kadınlarda ise, şimdiki zaman ve gündelik deneyimler çerçevesinde bir zaman algısı oluşur. Maines ve Hardesty (1987, akt. Daly, 1996: 147) çalışmalarında, genç erkeklerin geleceğe dair planlarının eğitim, iş hayatı ve aile kurmak şeklinde doğrusal bir çizgide seyrettiği ortaya çıkmıştır. Diğer yandan genç kadınların geleceğe dair planları ise engeller ve kesintilerle belirlenmiştir. Bu araştırma sonucunda genç kadınların kuracakları ailenin yapılan zaman planlamasında sıkıntı yaratacağı, aile ve iş zamanlarının birbiri ile çatışacağı endişesi ağır basmaktadır (Maines ve Hardesty, 1987, akt. Daly, 1996: 147).

Bu açıklamaya göre a seçeneği.