Öğretimde çocuğun öğrenmesini sağlamak, kolaylaştırmak için çocuk doğru tepkide bulunduktan sonra pekiştirme sunmak çocuğu öğrenmeye teşvik eden, bir diğer deyişle çocuğun öğrenmeye ilişkin motivasyonunu sağlayan uygulamadır. Motivasyon çocuk tepkide bulunmadan önce de araç-gereçleri, ortamı vb. bileşenleri ilginç kılmak (çevresel düzenleme) yoluyla sağlanır. Sistematik öğretimde çevresel düzenlemeler öğretimin çocuk için ilginç hale gelmesini sağlayarak hedef davranış ya da becerinin öğrenilmesini kolaylaştırmaktır. Bu amaçla öğretimin bağlamında, araç-gereçlerde ve öğretimin sunuluş biçiminde düzenlemeler yapılabilir. Öğretimin nerede, ne zaman, niçin ve kiminle yapılacağı öğretimin bağlamını oluşturur. Bu değişkenler ne kadar doğal olursa küçük yaştaki çocukların öğretilmesi hedeflenen davranışa ilişkin ilgilerinin de o kadar arttığı bilinmektedir. Giyinme soyunma becerilerinin spor salonuna giderken öğretilmesi, kaşık, çatal, bıçak kullanarak yemek yeme becerisinin çocuğun aç olduğu beslenme saatinde öğretilmesi doğal öğretim ortamı ve zamanına ilişkin örneklerdir. Öğretimin niçin sunulduğu ise, öğretim etkinliklerinin çocuk için anlamlı kılınması yoluyla karşılanabilir. Bu amacı karşılayabilmek için işlevsel  bececerilerin öğretilmesi hedeflenmelidir. Yine giyinme becerilerinin öğretimini örnek verecek
olursak sınıfın bir köşesinde oturup giyinme soyunma becerisi çalışmak yerine çocuğun gereksinim duyduğu an olan sınıfa girme ve sınıftan ayrılma zamanlarında çalışılması bu öğretimi işlevsel ve anlamlı kılar. Öğretim bağlamında kiminle öğretim yapılacağı sorusunun yanıtı ise öğretmen, anne baba, çocuğa bakan diğer kişiler, kardeşler ve akranlardır. Araç-gereçlerde yapılan düzenlemeler ise, yaşa uygunluk, çocuğa çekici gelen malzemelerin kullanılması olarak özetlenebilir. Öğretim sırasında yeni ve farklı araç gereçler kullanmak da öğrencinin öğrenmeye ilişkin motivasyonunu artıracaktır.
Öğretimin sunuluş biçimi ise, öğretimin öğrenciye esas olarak eğlenceli olması anlamına gelmektedir. Eğlenceli olmasının yanı sıra öğretim öğrencinin ilgisini çekecek nitelikte düzenlenmelidir. Öğretimin eğlenceli olması aynı zamanda zorluk düzeyinin çocuk için uygun olması anlamına da gelir. Bir beceri ya da davranış çok zorsa, birden çok basamağı içeriyorsa beceri analizi geliştirilmesi önerilmektedir. Dolayısıyla şıklarda verilen çocuğa uygun diş macunu ve diş fırçası kullanımı ve çocuğun boyuna uygun lavabo kullanımı çevresel düzenlemeler altında araç-gereçlerin düzenlenmesine girmektedir. Yemekten sonra dişlerinin fırçalanması doğal öğretim bağlamında bir çevresel düzenlemedir. Beceri analiziyle zorluk düzeyini çocuğa uygun hale getirmek de çevresel bir düzenlemedir. Ancak davranıştan sonra pekiştirme yapılması davranıştan sonra yapılan bir teşvik olup çevresel düzenleme başlığı altında yer almaz. Dolayısıyla doğru cevap D şıkkıdır