Bütünleşik rekabet edebilirlik modeli, turizm sektörü ve ülkeler arasında karşılaştırma yapabilmek amacıyla geliştirilmiştir. Model, turizm araştırmacıların daha önce bu konuyla ilgili yapmış oldukları çalışmalardan yararlanarak turizm bölgelerinin rekabet edebilirliğine etki eden faktörlerin neler olduğunun belirlenmesine yöneliktir. Model;

• Temel kaynaklar, yapılarına göre mevcut kaynaklar, geliştirilmiş kaynaklar ve destekleyici kaynaklar olarak üçe ayrılır.
• Destinasyon yönetimi; destinasyon için doğrudan bir çekiciliği ifade etmezken  destinasyondaki kaynakların ve çekiciliklerinin cazibesini arttıran, destekleyici kaynak ve faktörlerin ise verimliliğini ve kalitesini güçlendiren, durumsal koşulların getirdiği bazı kısıtlama ve sınırlamalara da en iyi şekilde uyum sağlamasına yardımcı olan faktörlerde oluşmaktadır.
• Bölgesel koşullar; rekebet edilebilirliği etkileyen faaliyet çevresi ve dış çevre unsurlarını içermektedir.  Bölgesel koşullar; ekonomik, sosyal, demografik, çevresel, politik, yasal, hükümet, mevzuat, teknolojik ve turizm bölgelerinde iş yapan firma ve diğer organizasyonların etkilendiği ve rekabetçi eğilimler ve etkinlikleri kapsamaktadır.
• Talep koşulları; gerek mikro gereksa makro boyutta ele alınan rekabet edebilirlik tartışmaları genel olarak, rekabet edebilirliği arz yönüyle ele alırken bir destinasyon oluşan talep, o bölgenin rekabet edebilirliğinin belirlenmesi için özel öneme sahiptir. Modelin talep faktörünün üç temel unsuru; algılama ve imaj, farkındalık, ve turist tercihleridir.
• Rekabet edebilirliği; destinasyonların rekabet edebilirliğe ulaşması yerel halk için ekonomik ve sosyal anlamda refahın elde edilmesini sağlamaktır. Destinasyon rekabet edebilirliği, temel amaç olan sosyal ve ekonomik refah için aracı bir amaç haline gelmektedir.

Doğru yanıt ‘B’ şıkkıdır.