İngiliz kralları ilk başlarda vergilere ağırlık vermediler. Onlar “olağan” gelirlere güveniyorlardı. “Olağan” gelirler, feodal yükümlülükler, kraliyet ayrıcalıkları ile ürün üretmek için kiralanan ya da kullanılan arazilerden geliyordu. Feodal yükümlülükler arasında toprak sahipleri tarafından işgücü, sarf malzemeleri, yiyecek ve konaklama sağlanması yer alıyordu. Gelirleri oluşturan bir diğer kalem olan kraliyet ayrıcalıkları ise para basımı, tekel ve bazı yetkilerin satışı, kilisenin zenginliğinden sağlanan kaynaklar ve para cezalarını içeriyordu. Toprak mülkiyeti askerlik hizmetinin ve servetin temeli olduğu için krallar toprak mülkiyetinin transferi ile doğrudan ilgiliydiler. Krallar ayrıca hediye kabul
edebiliyor ya da ödünç para isteyebiliyorlardı. Krallar hediye ya da borç istediğinde, gerçekleştirmeyenler mülk kaybı, sürgün, hapis ya da ölüm gibi çeşitli zararlara maruz kalabiliyorlardı. Hediyeye göre borcun ise en azından geri ödenme ihtimali bulunmaktaydı. Bu nedenle cevap D'dir.