Bir sözcüğün anlamının insanın zihninde ya da beyninde yer aldığını öznelcilik öne sürer.

Anlamın dilden ve insan zihninden bağımsız soyut bir varlık olduğunu gerçekçilik kuramı savunur.

Bütüncülük, sözcüklerin anlamlarının tek tek değil bir dilin kavramsal çerçevesi içinde bir bütün olarak kurulduğunu savunan kuramdır.

Bir tümcenin anlamının o tümcenin doğruluk koşullarında yattığını doğrulamacılık kuramı iddia eder.

Sözcüklerin anlamlarının dış dünya tarafından belirlendiğini davranışçılık kuramı öne sürer.