Kişinin kendi içinden gelmeksizin Allah’a yönelmesi, Dini değerlerin, birinci derecede önem ve anlam taşıyan bir konuma sahip olmaması, dinin toplumda makam ve mevki elde etme, başkaları nezdinde değerli ve itibarlı olma için bir vasıta olarak görülmesi, dua ve ibadeti, Allah’a karşı sorumluluk ve tapınma görevinin bir gereği olmaktan çok, başları sıkıştığında başvurulan geçici bir ilişki olarak algınması dış güdümlü dindarlığın özelliklerindendir. İç güdümlü dindarlıkta kişiler kendilerini dine uyumlu hale getirme çabasındadırlar.