W. James dini, inanan insan için yaşama gücü ve hayat kaynağı olarak değerlendirmiştir. Aynı şekilde Jung’da, dinî inanç ve pratiklerin ruh sağlığına olumlu yönde katkıda bulunduğu konusundaki klinik tecrübelerini pek çok kez ifade etmiştir. Kısacası din, insanın ruh sağlığını koruyucu bir etkiye sahip olduğu gibi, ruh sağlığı bozulma eğilimi gösteren insanlar için de bir çıkış kapısı olarak görülebilmektedir. Nitekim dinî bir arayış ve değişim yaşayan çoğu kimseler yeni durumlarında bazı ruhsal sorunlarının çözümünü bulabilmekte, daha önce bulamadıkları huzur ve güveni yeni dinî hayatlarında yaşayabilmektedir.