Tanrı tasavvuru, tabiatı itibariyle temelde ilişkiseldir. Bu ilişkide iki saha mevcuttur. İlki, insanı Tanrıya çağıran dikey saha; diğeri de ötekilere çağıran yatay sahadır. Psikolojik bir değişken olarak Tanrı tasavvurunun, diğer insanî değişkenler gibi, aynı zamanda bir yönüyle sosyal bir inşâ olduğu söylenebilir. İlişkisel teze göre de Allah ile diğer varlıklar arasındaki ilişki kişiseldir. Allah tasavvurunun temellendirilmesinde, varlık ve aktiflik kavramlarının yanı sıra karşılıklı bağlılık/bağımlılık kavramı da yer almaktadır. Karşılıklı bağlılık/bağımlılık kavramı ise, içerisinde ilişkiselliği barındırması açısından, Allah tasavvurunun oluşumu için önemli bir rol oynamaktadır.