Tanrı tasavvurları, bu dengeleme eylemine çeşitli şekillerde katkı yapabilir. Bizi yarattığına inandığımız Tanrı’nın, aynı zamanda bizi karmaşık bir evrende yapayalnız bırakmadığına, bizi gördüğüne de inanırız. Yalnızlık duygusunu ve ayrılık acısını bu şekilde hafifletir, Tanrı’yı her an yanıbaşımızda olan ve bizi seven güçlü bir dost olarak tasavvur ederiz.