Yaşlanmayla birlikte dinî hayatta kayda değer önemli değişmelerin ortaya çıkmadığını öne sürer.

Bireyin dindarlığının belirli bir çerçeve içerisinde sürüp gittiğini, ciddi bir değişime uğramadığını savunur.

18-30 yaş aralığında dinî etkinliklerde önemli bir düşüşün yaşandığını, dinî yönelişlerde yeniden artışın ancak 30’lu yaşlardan itibaren gerçekleşebileceğini savunur.

Yaş ile dindarlık arasında ters orantılı bir değişmenin söz konusu olduğunu iddia eder.

Yaş ilerledikçe dindarlığın zayıfladığını savunur.