Dinsel düşünce ilkel zamanlardaki insanlık durumuna özgü bir cehalettir.

Din, toplum için işlevsel yönleri de olan bir unsurdur.

Doğa karşısında oldukça zayıf kalan insan, kendi zaaflarının ve eksikliklerinin tamamlanmış olduğu kendi varlığının mükemmel bir suretini Tanrı olarak yaratmıştır.

Bilişsel olarak bir türlü açıklanamayan ve korkutan yıldırım, deprem, fırtına, yağmur gibi doğa olaylarını açıklamak üzere “tanrı” düşüncesi insan tarafından uydurulmuştur.

Geleceğin pozitif dünyasında dine de Tanrı fikrine de yer kalmayacaktır.