Birleşmiş Milletler üyelerinin yüz doksanlara ulaşması (halen 192), uluslararası kuruluşların sayısının artması ve diplomatik gündemin giderek çeşitlenmesi ABD, AB üye ülkeleri ve Sovyet Rusya ve sonra Rusya ile Çin başta olmak üzere hemen hemen bütün ülkelerin dışişleri servislerinin de büyük ölçüde genişlemesine ve yüklerinin artmasına neden olmuştur. Birçok hükûmetin diplomatik personeli azaltmak ve bazı dış misyonları kapatmak gibi tasarruf önlemlerine başvurmasına rağmen, diplomasi 20. yüzyıl ortalarının en süratle büyüyen sektörü olmuştur. Thomas Jefferson ABD dış politikasını beş katip, iki haberci ve yarı zamanlı bir mütercim ile yönetirken 1979’da Amerikan dışişleri personelinin sayısı 10.500’e çıkmıştı. Aynı şekilde, Fransız hariciyesi memurlarının sayısı 1945’te 447 iken kırk yıldan az bir zaman içinde 1981’de 2.699’a varmıştı. Türk Dışişleri 1923’te bir avuç meslek memurundan 1980’lerde 800’lere, 2005’te 900’ü aşan sayıda kariyer diplomatına ulaşmıştı.