III. Selim dönemine kadar Osmanlı diplomasisi bugünkü anlamında bir uluslararası ilişki veya dış politika aracı olarak nitelendirilemez. Dar’ül Harb kavramı çerçevesinde, özellikle Hristiyan Avrupa ülkeleriyle ilişkiler esas itibarıyle savaş biçiminde iken Osmanlı’nın diplomasi aracına gereksinme duymadığı açıktır. İmparatorluğun yükselme döneminde savaşlar kazanıldıkça fethedilen ülkeler ya İmparatorluk topraklarına doğrudan katılır veya yenilen ülkenin hükümdarına, Padişaha biad etmek, tazminat ödemek gibi Osmanlı’ya özgü koşulları dikte edilirdi. Dolayısıyla bir müzakere, eşit şartlarda görüşme, hele hele bir uzlaşı söz konusu değildi. Doğru yanıt E seçeneğidir.