Batılı ve Batılı olmayan hükûmetler arasındaki resmî ilişkilerin kurulmasında zora başvurma aslında istisnai bir durumdu. Şeriat kurallarının “kafirlere” karşı uyarılarına rağmen, Osmanlı İmparatorluğu ve İran yanında Fas ile Cezayir, Tunus ve Trablus Beylikleri Avrupa hükümdarları ile uzun süredir belli bir biçimde diplomatik ilişkiler içindeydi. İstanbul’da 16. yüzyıldan beri mukim büyükelçilikler bulunuyordu. 1790’larda III. Selim Londra, Paris, Viyana ve Berlin’de mukim büyükelçilikler açmıştı. 1849’da Tahran’da bir Osmanlı Büyükelçiliğinin kurulması Müslüman ülkeler arasında karşılıklı mukim diplomatik temsilcilik değişiminin ilk örneğiydi. Doğru cevap D’dir.