Resmî müzakereler tarafların tutumlarını açıklamalarıyla başlar. Taraflar karşı tarafın temel yaklaşımı hakkında bilgilendikten sonra ortaya birkaç ihtimal çıkar. Bunlardan birincisi, taraflardan birinin ortaya koyduğu tutum üzerinde anlaşma­yı tartışmaksızın kabul etmektir. Doğal olarak, bu şık en ender rastlanan bir du­rum olarak gözükse de tarafların resmî müzakere oturumundan önce, ikili veya çok taraflı ortamlarda gayrı resmî temas ve ön müzakerelerle uzlaşmaya varmaları çok sık başvurulan bir yöntemdir. Esasen, bu yöntem izlendiğinde, uzlaşma oluş­madan resmî toplantı yapılmaz. Yapıldığında toplantı başkanının yaptığı, ortak kararı veya anlaşmayı, çoğu kez “alkışlar arasında” ilan etmekten ibarettir.

İkinci olasılık, tarafların karşılıklı olarak ortaya konan anlaşma koşullarını pazarlık yoluyla kendi lehlerine iyileştirmeye çalışmalarıdır. Bu pazarlık resmî toplantıda yapılabildiği gibi, yukarıda da belirtildiği gibi, toplantı kulislerinde ve başkentleri devreye sokmak suretiyle ikili ortamlarda da sürdürülebilir.

Nihayet son olasılık, tarafların ortaya konan tutumların pazarlık yoluyla dahi uzlaştırılamayacağını saptayarak müzakereleri kesmeleridir.