Vietnam Savaşı’nı incelediği kitabında Ralph White savaşa katkıda bulunan yanlış algı biçimlerini altı kategoriye ayırmıştır. Bunlardan ilki acımasız düşman görünüşüdür: Liderler rakiplerine düşman imajı yüklemeye eğilimlidirler ve bu algıya göre karar alırlar. İkincisi liderin kendisini kuvvetli görmesidir: Diğer araştırmacıların da bahsettiği gibi liderin kendisini güçlü bulması savaşı teşvik edici bir rol oynar. Üçüncü yanlış algı biçimi liderin kendisini ahlaklı ve meşru görmesidir: Liderler kendi eylemlerinin ahlaki olduklarını düşünürler, öyle olmadan bile ahlaki bir temele oturtarak hareketlerini ve kararlarını meşru kılmaya çalışırlar. Dördüncüsü ise seçici dikkatsizliktir: Liderlerin kendi fikir ve tutumlarına bağlı olarak olayın tek bir noktasına odaklanırken başka konuları gözardı etmeleridir. Beşincisi empati eksikliğidir: Diplomatik yollar aracılığıyla karşı tarafı anlamaktan çok çıkarlar gözönünde bulundurularak cevap verilmesi önceliklidir. Son yanlış algı biçimi de askerî açıdan karar alıcının kendisine aşırı güven duymasıdır.