İskandinav Mutfağı, geniş kıyı hatlarının sağladığı deniz ürünleri, kümes hayvanları ve domuz eti ağırlıklı bir mutfaktır. Soğuk hava koşulları nedeniyle İskandinav Mutfağı genelde yağlı, unlu ve şekerli yemeklerden oluşmaktadır. Ayrıca av etleri de yaygın olarak kullanılmaktadır. Kültürel olarak avcılıktan, şehir yaşamı, seyyahlar ve göçmenler evrelerinden oluşan; Vikingler’e kadar uzanan bir geçmişe sahiptir. Geyik, balina, kaz ve hatta ayı eti bile tüketilmektedir. Füme etler bu ülkelerde oldukça fazla tercih edilmektedir. Hava şartları genellikle soğuk olduğu için et ve yağ tüketimi diğer besin gruplarına göre oldukça fazladır. Bu mutfaklarda kullanılan sebzeler ise genellikle orman sebzeleri ve mantarlardır. İskandinav ülkeleri benzer yemek pişirme yöntemlerine sahiptir. Et İskandinav Mutfağının ana ögelerinden birisi iken, ringa balığı kullanımı oldukça yaygın olan bir balıktır. Somon Peninsua denilen bölgede hem üretim hem de tüketim açısından popülerdir. Balık, et, salata ve peynir soğuk tüketilen ve Smorgasbord adı verilen bir büfe çeşidinde yer alan yiyeceklerdendir. İskandinav ülkelerinde süt tüketimi fazla olmakla beraber bu ülkelerde kahve tüketimi de oldukça fazladır (Siesby, 1986: s.271; Işık, 2007; Vatan, 2013: s.218-219).