Meksika’nın en meşhur içeceği tekila, kendine özgü bir ritüele göre içilir. Tekila, küçük bir tabak içinde tuz ve bir dilim misket limonu ile servis edilir. Öncelikle sol avuç içine alınan tuz bir harekette yalandıktan sonra tekila shot bardağında tek atışta içilir ve ardından misket limonu dilimi ısırılarak suyu emilir. Böylelikle misket limonu suyu ağızdaki rayihayı tatlandırırak içimi hafifletir.

Üç tarafının denizle çevrili olması ve ada zengini bir ülke olması, İtalya’yı deniz ürünleri konusunda da avantajlı hâle getirmektedir. Farklı balık çeşitleri ve diğer deniz ürünlerinin zenginliği bir bakıma ülke mutfak kültürünü de yönlendirmektedir.

Tekila ne kadar bekletilirse o kadar değer ve lezzet kazanır. Fermantasyon sırasında metal kazanlarda bekletilirse blanco (beyaz), aromalı ahşap kazanlarda bekletilirse oro (altın) ismini alır. 

Guetamala, Orta Amerika’nın kuzeyinde, Meksika, Belize, Honduras ve El Salvador ile komşu, aynı zamanda kuzeydoğuda Karayip Deniz’ine, güneyde ise Pasifik Okyanusu’na kıyısı olan bir ülkedir. Guetamala, dağlık arazi yapısı ve çok sayıda yaylalarıyla bilinmektedir. Nüfusunun çoğunluğu bu dağlık arazilerde yaşamaktadır. Bu araziler her ne kadar yüksek irtifada ve serin olsalar da pek çok meyve yetiştiriciliği için elverişli araziler niteliğindedir. Doğru cevap E'dir.

İspanyol Mutfağı’nda Arap etkisi; özellikle etle çekirdekli meyvelerin olduğu yemeklerde veya kavun ile ıspanağın olduğu yemeklerde kendisini göstermektedir. Bunun yanında; pirinç ekimi ilk olarak bu dönemde gerçekleştirilmiştir. Ayrıca baharat olarak safran, kimyon ve anason; çerez olarak fındık ve badem ile meyve olarak incir, narenciye ve muz ilk olarak Araplar’ın hakim olduğu dönemde İspanya’ya gelmiştir. Araplar; sirke soslu balık marine tekniği ve baharatlarla tatlıların kombine edilmesi gibi yöntemleri de ilk olarak getirmişlerdir.

Huitlacoche tam olgunluğa ulaşmamış mısırda görülen bir tür mantar hastalığının gastronomik olarak değerli bir ürün olarak kullanılmasıyla elde edilen üründür. Bu hastalığa yakalanan mısırlar tam olgunlaşmadan toplanırlar ve mantarın mısırın şekerli suyunu emerek gelişmesi beklenir. Daha sonra bu siyah, topraksı kokuya sahip, isliymiş gibi bir aromaya sahip mantarımsı doku çorbaları, yemekleri ve quesadillaları tatlandırmada kullanılır.

Norveç, İskandinavya Yarımadası’nın kuzeyini ve batısını ihtiva eden, Batı Avrupa’nın en kuzeyinde kalan bir coğrafyaya sahiptir.

Adını nesli tükenmekte olan en büyük ve en vahşi mersinbalığından almaktadır. Dünya havyar pazarının yüzde doksanı mersinbalığın üç cinsinden (Beluga, Osiotr ve Sevr yuga gibi) elde edilmektedir. En pahalı taze Rus havyarı “Beluga”, nadir bulunan değerli bir türdür. Adını nesli tükenmekte olan en büyük ve en vahşi mersinbalığından almaktadır. Doğru cevap B’dir.

Chorizos: İspanyollar tarafından Meksika’ya getirilen bir tür domuz sosisidir. Bu sosis
türü, sucuk yapımında olduğu gibi bol baharatlı bir malzemeyle hazırlanır ve bağırsakların içine doldurularak fermante olması sağlanır.

Güney Amerika Mutfağı; Mayalar, Aztekler, İnkalar, 1493 yılında Kristof Kolomb’un keşfiyle birlikte İspanyol istilacılar, Afrikalı köleler ve Avrupalı göçmenler için tarihsel süreç içinde buluşma yeri olmuştur. Dolayısıyla tarihte bugünkü İran toprakları üzerinde hakimiyet sürmüş Safevilerin Güney Amerika mutfağına bir katkısı bulunmamaktadır. Doğru cevap D'dir.

İskandinav ülkeleri; kuzeyde bulunan Danimarka, İsveç, Finlandiya ve Norveç’tir. Doğru cevap E'dir.

M.S. ilk yüzyıl; savaşların, zafer ve yenilgilerin yaşandığı bir dönem olmuştur. Augustus unvanını alan Octaviaus, düzenli ordu ve sivil hizmetler oluşturmaya başladı. Ölümünün ardından yerine geleneklere uygun olarak sırasıyla oğlu ve amcası geçti. Bu dönem aynı zamanda İngiltere'nin de Roma topraklarına katıldığı süreç olarak dikkat çekmektedir. Roma'nın sembolü Kolezyum da bu dönemde inşa ettirilmiştir.

Ossav-ıraty bir koyun peyniri çeşidi, Chaource, Hollönder ve Reblochon inek peyniri çeşitleridir. Chevre ise bir keçi peyniri çeşididir.

Haiti’de kahve ve hafif içeceklerle birlikte rom benzeri şeker kamışından yapılan “clairin” yaygındır.

Latin Amerika’nın en çok sevilen hamur işlerinden birisi olan Empanadas muhtemelen Galiçya Bölgesi kökenlidir. Galiçya Bölgesi’nde genelde morina balığı veya tavuklu olarak hazırlanan Empanada’nın yaklaşık sekiz yüz yıl boyunca İspanya’yı kontrol eden Araplar’dan kalan bir yiyecek olduğu tahmin edilmektedir. 

Kuzey Meksika, çoğunlukla çöllerle kaplıdır. Tarımın çok fazla görülmediği Kuzey Meksika’da hayvancılık önemli bir yer tutar. Kuzey Meksika Mutfağının ağırlıklı ürünleri büyükbaş hayvanlar başta olmak üzere, koyun, keçi ve domuzdur. Yiyecekler, geleneksel olarak ocak ateşi üzerinde pişirilir. İspanyollar’ın yeni dünyayı keşfiyle ve buğdayın Meksika’ya gelmesiyle “Tortilla” bölgenin başlıca hamur ögesi haline gelmiştir. Doğru cevap A'dır.

Alaska yerlileri ve sonradan bölgeye gelen kâşifler, sıklıkla bitkisel yağlar yerine hayvansal yağlar kullanmaktadır. Bu yağlar içerisinde iç yağlar ve kuyruk yağı önemli ölçüde yer almaktadır.

Fransız Mutfağı Fransa’nın bölgelerine göre büyük farklılıklar göstermektedir. Örne- ğin; Champagne, Alsace ve Lorraine bölgelerinde jambon ve av etleri yaygındır. Picardie, Normandiya, Bretagne ve Nord-Pas-de-Calais gibi deniz kıyısındaki bölgelerde midye, karides ve ıstakoz gibi kabuklu deniz ürünleri, ringa, levrek ve dil balığı sıkça kullanılır. Loire vadisinde koyun eti, av etleri, özellikle yetiştirilmiş mantar çeşitlerine ve keçi sütünden yapılmış peynirlere rastlanır. Gaskonya’nın başını çektiği güneybatı mutfağının spesiyaliteleri pate, terin, ördek konfi ve magretdir. Bu bölge özellikle foie gras üretimi ile ünlüdür. Foie gras (fua gra): Fransızlar’ın kaz ve ördek ciğerinin yağlandırılması yoluyla elde ettiği yiyecektir.

Osso Buco çorbası Hazırlanışı: Osso bucolara bol karabiber ve tuz eklenir. Soğan, sarımsak ve havuç küp şeklinde doğranır. Arzu edildiğinde kereviz de eklenebilir. Tereyağı (mümkünse fırına dayanıklı) bir çelik tencerede eritilir. Osso bucolar tencereye konularak 5 dakika boyunca sadece bir tarafı pişirilir. Aynı işlem diğer tarafları için de tekrarlanır. Etler bir tabağa alınır. Soğanlar tencereye konulur. Daha sonra sırayla, havuç, kereviz ve sarımsaklar eklenir. Üzerine beyaz şarap eklenir ve ocağın ateşi yükseltilir. İyice kaynatılır. Şarabın yarısının buharlaşması sağlanır. Üzerine salça, tavuk suyu ve yeşil baharatlar eklenir (Biberiye ve adaçayı yerine, kekik, defne yaprağı gibi diğer yeşillikler de kullanılabilir). Herşey iyice birbirine karışınca üzerine etler eklenir. 175 derecede hazırlanan fırında yaklaşık 2 saat pişen etler neredeyse kemikten düşecek kıvama gelecektir. Eğer fırından dolayı yeterli kıvama gelmemişse pişirme bir süre daha sürdürülür.

İskandinav Mutfağı, geniş kıyı hatlarının sağladığı deniz ürünleri, kümes hayvanları ve domuz eti ağırlıklı bir mutfaktır. Soğuk hava koşulları nedeniyle İskandinav Mutfağı genelde yağlı, unlu ve şekerli yemeklerden oluşmaktadır. Ayrıca av etleri de yaygın olarak kullanılmaktadır. Kültürel olarak avcılıktan, şehir yaşamı, seyyahlar ve göçmenler evrelerinden oluşan; Vikingler’e kadar uzanan bir geçmişe sahiptir. Geyik, balina, kaz ve hatta ayı eti bile tüketilmektedir. Füme etler bu ülkelerde oldukça fazla tercih edilmektedir. Hava şartları genellikle soğuk olduğu için et ve yağ tüketimi diğer besin gruplarına göre oldukça fazladır. Bu mutfaklarda kullanılan sebzeler ise genellikle orman sebzeleri ve mantarlardır. İskandinav ülkeleri benzer yemek pişirme yöntemlerine sahiptir. Et İskandinav Mutfağının ana ögelerinden birisi iken, ringa balığı kullanımı oldukça yaygın olan bir balıktır. Somon Peninsua denilen bölgede hem üretim hem de tüketim açısından popülerdir. Balık, et, salata ve peynir soğuk tüketilen ve Smorgasbord adı verilen bir büfe çeşidinde yer alan yiyeceklerdendir. İskandinav ülkelerinde süt tüketimi fazla olmakla beraber bu ülkelerde kahve tüketimi de oldukça fazladır (Siesby, 1986: s.271; Işık, 2007; Vatan, 2013: s.218-219).