Yanıt Açıklaması: İnançların ve geleneklerin yerini rasyonalite ve bilimsel yöntem almaya başlamıştır. Akıl ve yöntem ile insanlığa mükemmel bir gelecek ve dünya vaat edilmeye başlanılmıştır. Doğanın kontrol altına alınması ve insanlığın yaşam standardının yükseltilmesi için bilimsel yöntemin yardımıyla teknolojinin geliştirilmesi zorunlu görülmüştür. Fakat ulaşılan “gerçeği” felsefeciler sorgulamaya başlayarak, insanlığın bir felakete ve sefalete sürüklendiğini, modernite ve bilim adı altında insanların ve toplumların tek boyuta indirgendiğini, insan ve sosyal yaşamı yalnızca olgularla açıklamanın olanaklı olmadığı savını ileri sürmeye başlamışlardır. Postmodernizm, genel olarak moderniteye bir tepkidir. Modernitenin bütün kurumlarıyla birlikte insanlığın ilerlemesini sağlayacağına ve mutlu kılacağına ilişkin güvene karşın, postmodernite bir proje olarak modernitenin bunu tek başına gerçekleştiremeyeceğini ileri sürer. Modernizmin, hayatımızı dönüştürücü bir takım değişimlerde rol oynamasına karşın, postmodernite daha çok 20. yüzyılda öne çıkan, ulusçuluk (Ulusçuluk, tek bir politik topluluğun parçası olma duygusunu yaratan bir simgeler ve inançlar kümesidir.), totalitarizm, teknokrasi, tüketimcilik, modern savaşlar gibi moderniteden doğan sonuçlara bakmakta ve bunların sosyal yaşamımıza etkilerini sorgulamaktadır. Postmodern düşüncenin eğitim açısından temel özellikleri şöyle ifade edilebilir (Hlynka ve Yeaman, 1992): Bakış açıları, anlamlar, yöntemler ve değerlerin çokluğuna bağlılık, söylenenin tam tersi ironik anlamların, alternatif yorumların araştırılması ve takdir edilmesi, her şeyi açıklama niyetinde olan büyük anlatıların eleştirilmesi veya bunlara şüphe ile yaklaşılması, birden çok gerçeğin olduğunun kabul edilmesi.